Toada Do Desengano

Este amor, este meu fado,
Tão vivido e magoada
Entre o sim e o todavia,
Este amor desgovernado,
Marcado a fogo e calcado
Em funda melancolia
Este amor dilacerado ,
Este amor que noite e dia
Me arrebata e me agonia,
Este amor desenganado,
De saudades macerado,
A encher-me a vida vazia,
Este amor alucinado ,
Este amor que desvaria
Entre o luto e a alegria,
Sendo assim desencontrado
Meu amor desesperado,
Que outro amor eu cantaria?
Ta miłość, to moje Fado
Taka żywa i bolesna
Pomiędzy „tak” i „jednakże”
Ta miłość źle zarządzana
Naznaczona przez ogień i wyryta
W głębokiej melancholii
Ta rozszarpana miłość
Ta miłość, która i nocą i za dnia
Szarpie mnie i torturuje
Ta rozczarowana miłość
Przepełniona tęsknotą
Wypełnia moje puste życie
Ta miłość mająca przywidzenia
Ta miłość, która mnie oszałamia
Pomiędzy „żałobą”, a „radością”
Tak jest zabłąkana
Moja zrozpaczona miłość
O jakiej innej miłości mogłabym śpiewać?