Apo Mesa Pethamenos

τον καιρό που μ αγαπούσες με ρωτάς ένα πρωί
想起你仍愛著我時某個早晨你問我

στην κουβέντα μας επάνω τ είναι άραγε η ζωή
我們的生活是為了什麼

τότε γύρισα και σού πα γι άλλους είναι το κρασί
我轉過身告訴你於他人而言或許是酒

γι άλλους δόξα γι άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ
或是榮耀或是財富可於我而言只是你

γι άλλους δόξα γι άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ
於他人是榮耀或財富但於我而言只是你

τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάς
如今你的心意已改你的愛意另屬

απορείς μου λεν ακόμη η δική μου πως χτυπά
你仍不明白我的心如何還能跳動

μήπως τάχα σαν κι εμένα δεν είν άνθρωποι πολλοί
難道沒有很多人像我一樣
από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί
心已經死去如同行屍走肉

από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί
心已經死去徒留一副軀殼