Apo Mesa Pethamenos

τον καιρό που μ' αγαπούσες με ρωτάς ένα πρωί
想起你仍爱着我时 某个早晨你问我

στην κουβέντα μας επάνω τ' είναι άραγε η ζωή
我们的生活是为了什么

τότε γύρισα και σού 'πα γι' άλλους είναι το κρασί
我转过身告诉你 于他人而言或许是酒

γι' άλλους δόξα γι' άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ
或是荣耀或是财富 可于我而言只是你

γι' άλλους δόξα γι' άλλους πλούτη μα για μένα είσαι εσύ
于他人是荣耀或财富 但于我而言只是你

τώρα που άλλαξε η καρδιά σου κι έναν άλλο αγαπάς
如今你的心意已改 你的爱意另属

απορείς μου λεν ακόμη η δική μου πως χτυπά
你仍不明白 我的心如何还能跳动

μήπως τάχα σαν κι εμένα δεν είν' άνθρωποι πολλοί
难道没有很多人像我一样
από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί
心已经死去 如同行尸走肉

από μέσα πεθαμένοι και απόξω ζωντανοί
心已经死去 徒留一副躯壳