绵绵五月雪

《绵绵五月雪》Mî-mî Gōo-gue̍h Seh
阿茹A-jû

白茫茫
pe̍h-bâng-bâng
满山的油桐花
muá-suann ê iû-tâng-hue
予阮想起
hōo gún siūnn-khí
咱初初相逢
lán tshoo-tshoo siong-hông
伫五月
tī gōo--gue̍h
树顶鸟仔双双飞
tshiū-tíng tsiáu-á siang-siang pue
赏花的情人
siúnn-hue ê tsîng-jîn
有人陪
ū-lâng puê

五月雪飘落地
gōo-gue̍h-seh phiau-lo̍h tē
阮毋知哭几回
gún m̄-tsai khàu kuí huê
满腹心酸藏心底
muá-pak sim-sng tshàng sim-té
目屎规面毋敢掰
ba̍k-sái kui bīn m̄-kánn pué

油桐花飘落地
iû-tâng-hue phiau-lo̍h tē
亲像替阮咧怨戚
tshin-tshiūnn thè gún teh uàn-tsheh
心爱欲佗揣
sim-ài beh toh tshuē
欲佗揣
beh toh tshuē

啊~怎忍心我艰苦过
ah~ tsuánn jím-sim guá kan-khóo kuè
天边海角
thinn-pinn hái-kak
咱永远欲做伙
lán íng-uán beh tsò-hué